Το ταξίδι στον κόσμο των υπολογιστών ξεκινάει το 2200π.χ. με τον Άβακα στην αρχαία Βαβυλώνα και συνεχίζεται με τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων στην Αρχαία Ελλάδα. Συνεχίζεται τον 17ο αιώνα με τις υπολογιστικές μηχανές των Pascal, Leibniz και Babbage και να κορυφωθεί τον 20ο αιώνα με τη δημιουργία των πρώτων υπολογιστών με λυχνίες κενού, την ανακάλυψη των transistor και των oλοκληρωμένων κυκλωμάτων που σηματοδότησαν τη δημιουργία των προσωπικών ηλεκτρονικών υπολογιστών. Κάπως έτσι φτάνουμε στα τέλη του 20ου και στις αρχές του 21ου αιώνα και την τεχνολογική έκρηξη που μας έχει δώσει το Ίντερνετ, τους σύγχρονους σταθερούς και φορητούς υπολογιστές, τα τάμπλετ και τα έξυπνα κινητά (smartphone).
Σύγχρονοι (ηλεκτρονικοί) υπολογιστές
1η Γενιά (1943- 1956)
Ο Eniac θεωρείται σήμερα σαν ο πρώτος Η/Υ. Κατασκευάστηκε το 1947 στην Πενσυλβάνια (ΗΠΑ). Σχεδιάστηκε αρχικά για στρατιωτικές ανάγκες. Είχε 19 000 λυχνίες κενού, ζύγιζε 30 τόνους και καταλάμβανε 270 τετραγωνικά μέτρα με κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας 200 KW. Μπορούσε να κάνει μόνο 300 πολλαπλασιασμούς το δευτερόλεπτο. Ο Eniac χαλούσε συχνά, έκανε πολλά λάθη και είχε το μεγάλο μειονέκτημα ότι κάθε φορά που ήθελαν να τρέξουν ένα καινούργιο πρόγραμμα, έπρεπε να ξηλώσουν και να ξανασυνδέσουν πολλές από τις καλωδιώσεις του.
2η Γενιά (1956- 1963)
Κύριο χαρακτηριστικό των υπολογιστών της 2ης γενιάς είναι το τρανζίστορ. Έχουμε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, του όγκου (μεγέθους) και του κόστους. Επίσης έχουμε αύξηση της ταχύτητάς.
3η Γενιά (1964- 1971)
Κύριο χαρακτηριστικό το ολοκληρωμένο κύκλωμα (chip). Έχουμε μεγαλύτερη αξιοπιστία και ταχύτητα αλλά και μειωμένο μέγεθος και κατανάλωση ενέργειας. Για πρώτη φορά έχουμε οικογένειες υπολογιστών (δηλ. υπολογιστές με παρόμοια λειτουργία, που μπορούν να εκτελούν το ίδιο σύνολο εντολών).
4η Γενιά (1971 - σήμερα)
Κύριο χαρακτηριστικό ο μικροεπεξεργαστής. Οι υπολογιστές είναι μικροί σε όγκο, με μεγάλη απόδοση. Το 1981 η IBM παρουσιάζει τον πρώτο Προσωπικό Υπολογιστή (Personal Computer, PC).